Δεν ξεχνώ οι μνήμες είναι νωπές!
Αυτή την ημέρα θυμάμαι την γιαγιά μου!
Στο σπίτι στο χωριό με τα ξύλα να τρίζουν στο παραγώνι
κι οι νιφάδες του χιονιού να χορεύουν στο φύσημα του βοριά
απλώνοντας το λευκό πέπλο τους στη γη!
Να μας διηγείται ιστορίες από την κατοχή την αγωνία τα δάκρυα
τον πόνο για τον χαμό των στρατιωτών στο πεδίο της μάχης!
Τα βράδια πηγαίναμε γυναίκες με τα μουλάρια στα βουνά με φάρμακα κάλτσες καζάκες τρόφιμα για τους φαντάρους
παιδάκι μου! Δεν φοβόσασταν γιαγιά;
Φοβόμασταν παιδάκι μου, όχι τόσο το κρύο το χιόνι
τους λύκους της αρκούδες!
Υπάρχει ένα πιο άγριο κι επικίνδυνο θεριό παιδάκι μου!
Και πως το λένε αυτό το θεριό γιαγιά;
Άνθρωπο παιδάκι μου!
Είχαμε κι ένα γείτονα τον είχανε πιάσει οι Γερμανοί αιχμάλωτο
νέος σχεδόν παιδί τον πήγανε στο Άουσβιτς!
Γύρισε όταν τελείωσε ο πόλεμος αδύνατος γερασμένος
δεν ξαναμίλησε ποτέ κι όλοι λέγαν ότι είχε σαλέψει!
Θεός ξέρει τη είδαν τα μάτια του και τη πέρασε εκεί μέσα!
Τι ήταν το Άουσβιτς γιαγιά;
Στρατόπεδο συγκεντρώσεων παιδάκι μου!
Και σταματούσε εκεί την κουβέντα!
Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω τι είδους
στρατόπεδο ήταν αυτό και τι εγκλήματα γινόταν εκεί μέσα
που η γιαγιά δεν μας έλεγε διότι ήταν πολύ σκληρά
για τα παιδικά αφτιά μας!
Αυτά και άλλα πολλά μας έλεγε η γιαγιά στο ημίφως με το
αχνό φως της λάμπας πετρελαίου διότι ρεύμα δεν υπήρχε
ακόμα σε κάποια χωριά της Μακεδονίας!
Υπάρχει ακόμα το καταφύγιο μέσα στο βουνό το είχαν σκάψει
οι άντρες να κρύβονται τα γυναικόπαιδα κι οι ηλικιωμένοι!
Πείνα αίμα κακουχίες εκτελέσεις!
Αλλά κι αντρεία θάρρος αυτοθυσία!
Διότι δεν υπάρχει ύψιστο αγαθό απ' την Ελευθερία και την
Αγάπη για την Πατρίδα!
Μ'αυτά τα ιδανικά μεγαλώσαμε και τιμούμε τούς ήρωες
του σαράντα! Τιμώ και αναγνωρίζω την αυτοθυσία
των παππούδων μου διότι για εμένα και τ' αδέλφια μου
ήταν ήρωες!
Τιμώ τούς ήρωες που άφησαν την τελευταία ανάσα
και το αίμα τους πάνω στο χιόνι!
Ένα μικρό μέρος από την ζωή της γιαγιάς μου
που μας τα εξιστορούσε της κρύες νύχτες του
χειμώνα Είναι κι άλλες συγκλονιστικές λεπτομέρειες
που θέλουν πολύ χρόνο για να γραφούν!
Ο παππούς ήταν μαχητής στην αντίσταση σκοτώθηκε
πολεμώντας στο βουνό αφήνοντας ορφανά τέσσερα
παιδιά δύο αγόρια και δύο κορίτσια
Η γιαγιά πέθανε μετά από χρόνια από την καρδιά της
τα παιδιά ήταν μεγάλα ένα από αυτά τα παιδιά ήταν ο
πατέρας μου
Ας είναι αναπαυμένοι αυτοί έκαναν το χρέος τους στην Πατρίδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου