Δεν ειμαι από Εκεινους που έχουν παραπονεθεί......
Πως δεν ηπιανε νερό από μυστική πηγή.
Πως τη Ζωή δεν μετατρεπουν σε τραγούδι.
Δεν ειμαι Εκείνος που μοιρολογει ....
Ό,τι δεν πατησε στην Πιο ψηλή κορφή.
Δεν Ανήκω στον Καιρό μου...
Κι ούτε θέλω πια Συναλλαγές
με όλους αυτούς του Πνεύματος τους Τραπεζίτες.
Είναι Τιμή μου να πηγαίνω κόντρα στον Συρμό
Και Καθήκον Στοιχειώδους Εγκεφάλου.!!
Μου λένε Επαναλαμβανεσαι.
Τους λέω Δεν πειράζει.
Δεν Στοχευω στο αποτέλεσμα.
Δεν ειμαι Ποιητής...
Κι ούτε πρόκειται ποτέ να γίνω
Τις λέξεις μόνο συναρμολογω.
Στον Αργαλειό της σκέψης Τις Υφαινω.
Το Νόημα έρχεται από μόνο του
Κι αν δεν έρθει ?
Τί με μέλλει???
Ποιός μίλησε για Ποίηση?
Παιχνίδι απλό μικρού παιδιού σκαλιζω
Σ'ερημικο παιδότοπο της γλώσσας σεργιανιζω..
Δεν γράφω ποιήματα Μονάχα για να διαβαστούν
Πολλά απ'αυτά Ουτε εγώ δεν τα διαβάζω.
Γράφω πολλά έτσι απλά για να γραφτούν
Λίγο να ζησουν στο χαρτί
προτού να ξεχαστούν
Δεν τα Πουλάω σε Τυπογραφεία.
Ούτε Πορνευομαι σε Αναγνώστες Εύκολους.
Σε όλους αυτούς που ξυνουνε τα γράμματα.....
Να δουν τί κρύβεται από κάτω.
Από μια λέξη πιάνομαι
Και πηδάω στο γκρεμό
Και ριχνομαι στο Πέλαγος
Και Στον Ουρανό πετώ
Στη χούφτα το Ρυθμό σφιχτά κρατώ.
Τη Μουσική Βαθια μες το κεφάλι..
Στα Σπλάχνα μου το Διόνυσο...
Μαύρο κρασί στις φλέβες μου κερνω.
"Το "Π." της Ποίησης
Είναι Οριστικό...
Σήμα Κατατεθέν της " Π"οιοτητας.
Του "Π"ονου το γνήσιο
Της "Π"ενας η μαστοριά
Αλλιώς είναι απλώς "ΟΙΗΣΗ "
Λουτρινακι μου
Απο Σένα Εμπνεομαι .....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου