Είμασταν δυο άμορφα σώματα ενωμένα
σχηματισμένοι αντίνωτοι, όπως ο Ιανός.
Τα πνεύματα μας αιωρούμενα αφανισμένα,
ήταν αόρατος για εμάς ο ουρανός
Εσύ ήσουν του ήλιου βλαστάρι
Εγώ γέννημα της ευρύστερνης γης
Ενωμένοι ήμασταν της σελήνης το χνάρι
Δυνατοί δίχως τη χάρη της ψυχής
Μετά από φύσημα της Αφροδίτης
Χώρισαν τα ρωμαλέα σώματα μας
Με τον λυσιμελή έρωτα ως δικαιοκρίτης
να μας χρωματίζει με των ψυχών τα χρώματα μας
Η ανάγκη να σε βρω να σε αγκαλιάσω,
καθώς την ένωση μαζί σου προσδοκούσα
Ο σοφός είπε Δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω .
Έτσι σε βρήκα Νηρηίδα Ναυκρατούσα
Τώρα οι ερωτευμένες ψυχές μας ενωμένες
Ζουν σε δυο ζεστά σώματα σφιχταγκαλιασμένα
Μετά από άδικο χρόνο σπαταλημένες και περιπλανημένες
Με του Ηφαίστου την πυρά συμπλέχθηκαν καρδιοφλογισμένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου