Αβυσσαία…Παντελής Π. Κούσης.

Κάτω κει στα πέρατα...τής δήθεν "χολοσιάς",

στ' άφταστ' αλαργινά...

τ' "αμείλικτα"...

γαλήνεψ' η αγριάδα τής εξωθωριάς!

-Κοίτα...στον βυθό...στη λάσπη...

κι' η πιο "κακόγουστη" "φτιαξιά"...

η ουδόλως "ταπεινή",

στη βιάση για τη λησμονιά...

θε, στο μαράζι...νά' ρθει!

Λες...και στο υγρό...

το "υπερπέραν"...να μην υπάρχουν...πάθη!

Κείθε...στ’ αδυσώπητα τα αβυσσαία βάθη!

Μωρ' γιε!

-Θυμάσαι...το νανούρισμα στο...ψε;

-Εκειά...το έφτανα...

κι' ακόμη παραπέρα...

φιλοσοφώντας...νύχτα...μέρα!

Στ’ αλλόκοτ' αυτά μέρη…

τα "ιερά", που δεν τους φτάν’ η κακωσιά …

μήτε το σουβλερό τής τρίαινας... το ποσειδώνιο χέρι!

Παρέα μου ...

υδαρή χαώδη "αερικά"…μι’ αγέλη!

Μ΄αγκάλιαζαν...‘συμπιεσμένοι’ Αγγέλοι…

Πλάσματα τρομοφόβου…"συσσωματώσεις" δέους!

Γητευτές...ενός ‘σεβάσμιου’ δυνητικού υπερπόνου...

Όντα...έμπλεα... ονειρικού ρομαντικού "κλέους"!

Τού ενός και μόνου …τού έμβιου...

υπεραιώνιου …'χρέους'!

"Μίγματα"...διαχείρισης ζωών… εν λευκώ …

Βροχή…στα έγκατα της γης...κι' όμως, εκειά...

δε πάτησε κανείς...

ούτε και μίσεψε γι' αλλού, τ' αδίκου το...‘κακό’!

Σύνθλιψη...αιωρούμενης..."προσαρμογής"!

Χαοτικές μεταβολές...

"Βροχή" τής άπειρης τριβής...στα έγκατα της γης,

στα βαθυχάσματα τής... ασαλεύτου "οργής"...

στις οξυκόρυφες υποθαλάσσιες οροσειρές...

εκπληκτικές μορφές!

Φυέστε... ψυχές...στα νεκρικά τ' αμίλητα...

Πρόσω...κατάπλωρα...για πιο βαθιά...πιο μέσα...

Καρδιές…πιεσμένες σε μέγγενη ολκής...

στην πιο φρικώδη πρέσα!

Λογική μιας άλλης... ζήσης...

Θύτες...άνευ θυμάτων...

τ' απείρου...θάρρους!

Τρισαιώνια λασπουριά…

αδιάστατος ‘οχετός’ καθιζημάτων ...

χωσμένος...αδηφάγος τάφος!

Αλλοπρόσαλλη θωριά…χώρα των..."αινιγμάτων"!

Οι λεπτοφυείς οφίουροι,

τ’ αραχνόμορφα καρκινοειδή,

τα μισχωτά κρινοειδή,

τα λεπτόστρακα μαλάκια με τις αποφυάδες,

τα τριχωτά πλασμοειδή με τις αποφύσεις,

τα μικροσκοπικά ακτινόζωα,

συλλήβδην...τα βαθύβια "τέρατα"…

κι’ οι άλλες επικυρίαρχες, ιδιάζουσες και...

"παρεκκλίνουσες" μορφές τής Αβύσσου...

στο αιώνιο βαθυσκότος τής 'κολλώδους' μάζας…

ενός άλλου "Παραδείσου"...

Σπέρνουν τον, κατ' εικόνα, "τρόμο"

...κάτω... από απ’ τον μανδύα της πιο ‘έντιμης’,

κοινά αποδεκτής, αξίωσης...

Αυτής…του προτάγματος τής επιβίωσης!

Θολές κι’ οι σκέψεις, "αλλοτινά" βασίλεια …

"στέψεις"!

Μυθολογική υπερβατική έντονη παρουσία …

Βαθυσκάφη!

Εκειά...

στην άηχη "εντέλεια"...

είν' όλα

"χορδισμένα"...θεϊκά!

Δεν υπάρχουν ... "λάθη"!

Λίνδιος