Θάθελα να φτιάξω έναν κόσμο που θα ήταν γεμάτος ειλικρίνεια,
αγάπη, συνεργασία, προσφορά στον συνάνθρωπο,
όνειρα γεμάτα Φως, για να φωτίζονται οι άνθρωποι
να βλέπουν καθαρά τι ομορφαίνει τη ζωή τους,
τι ομορφαίνει την ψυχή τους, τι τους κάνει καλό...
"Να χαίρονται σαν και εμάς τα παιδιά το "παιχνίδι"
της ζωής χωρίς έννοια, στεναχώρια,
χωρίς να θυμώνουν, να μαλώνουν...
Όταν λένε πως αγαπάνε, να το λένε Αληθινά,
όπως εμείς τα παιδιά...
Έναν κόσμο χωρίς πόλεμο, μόνο Αγάπη, από αυτή
που υπάρχει στον Ουρανό !
Θέλω έναν κόσμο σαν και αυτόν που τον ονειρεύομαι
τις νύχτες που ανεβαίνω για λίγο εκεί, παρέα
με τους αγγέλους και μου μιλάνε μυστικά.
Πολλά από αυτά τα κρατώ μέσα στη ψυχή μου
γιατί μου λένε πως δεν υπάρχουν...
Αν μπορούσαν να "θυμηθούν" πως κάποτε
ήταν διαφορετικοί ...
Θά θελα οι μεγάλοι να πίστευαν στο δικό μας κόσμο
των παιδιών, περισσότερο από τον κόσμο των μεγάλων,
χωρίς να μας λένε να σωπάσουμε όταν δίνουμε
παραδείγματα με το δικό μας τρόπο, όταν το
κλάμα μας είναι η διαμαρτυρία σε ένα μεγάλο
"γιατί" που δεν μπορούμε να καταλάβουμε...
Εκείνοι πρέπει να καταλάβουν, όχι εμείς...
Μαριάνθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου