Παραμυθένια ομορφιά
άρχισε να φοράει η φύση,
ο Ήλιος χαρίζει ζεστασιά
κ' η νέα εποχή ανθίζει...
Ο Μάης εφέτος σέρτικος
άνθη πολύχρωμα ντυμένος,
όνειρο σε κόσμο ψεύτικο
κ'ο ουρανός του δακρυσμένος.
Έσπειρε ελπίδα στις καρδιές,
μα βγήκαν οι μάσκες της ψευτιάς,
τό νιωσαν κι οι αμυγδαλιές
πίκρα σκεπάστηκ' η ομορφιά.
Που να χωρέσει η ομορφιά
στις στάχτες του πολέμου;;;;
Σώπασαν και τα πουλιά
στους ματομένους δρόμους.
Μαχαίρι κόβει την ψυχή
ο ουρανός μαυρίζει,
σταγόνες αίμα αιμοραγεί
και τη ζωή ποτίζει.
Μανάδες κλαίν' σπαρακτικά
παντού κυρίαρχος ο φόβος,
κραυγές κινδύνου απ'τη στεριά
καλπάζει του θανάτου ο πόνος.
Το κουρνιαχτό πολύ βαρύ
φλέγεται η ιστορία λαών,
καμμένα κορμιά, παντού νεκροί,
θύματα μαρτυρικών εποχών.
Το βλέμμα της ζωής στην άκρη
ερμηνευτής της μοναξιάς,
αθώες ψυχές στάζουν δάκρυ
στο μονοπάτι της προσφυγιάς.
Με δυο ρούχα στο σακίδιο
μάρτυρες αισχρής αιχμαλωσίας,
σαν δόλωμα εγχειρίδιο
εικόνες αρχαίας τραγωδίας.
Στο όνειρο της Ειρήνης
λάβαρο σηκώνουν,
στης Λευτεριάς τη Νίκη
δίνουν αγώνα τρόμου.
Κατοχυρωμένο... Lefteria Rajdho Lici...
Κυριακή 22 Μαΐου 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου