Δίκοπο πελέκι , ο λογισμός.
Τις λέξεις ακονίζει.
Κούφιοι οι αρμοί των σκέψεων.
Ορέξεις , διεκδίκησης ανοίγουν.
Μπουκιές τριμμένες οι στιγμές,
παλίρροια τις ξεβράζει.
Τσιμπολογούν στην αμμουδιά,
έντρομοι οι γλάροι .
Αιφνίδια θύελλα , η προσφυγιά ,
σηκώνει θανατηφόρο κύμα .
Της προώθησης τα χαρτονομίσματα,
συντρίβουν την ελπίδα ..
Σαλπάρουν σε σαπιοκάραβα , τσαμπιά κρεμασμένα.
Σε χαώδη αναβρασμό , ψάχνουν στεριάς βλέμμα.
Ασφάλεια τους παραχωρούν, δουλέμποροί της σάρκας
Στη θάλασσα τους πνίγουν , του πλιάτσικου η φάκα .
Λανάρια χτενίζουν τις αντοχές.
Τ' αδράχτι αστάθεια γνέθει.
Κοκόρια με φανταχτερές ουρές
Άναντρα της ζήσης το ντέρμπι πλέκουν.
Δυσοίωνες οι βλέψεις , στη δίνη των ευκαιριών .
Τις υποτάσσουν δουλικά , οι τάσεις των συμμοριών .
Τα δόντια μπήγει ο εκβιασμός,
στου φεγγαριού τη σάρκα
Ρισκάρει, μπλοφάρει κάθε στιγμή ο "γείτονας ο μάγκας"
Διχάζει , τάζει μεσολαβεί.. ,τάχα για την ειρήνη.
μας σέρνουν σ' άβυσσο λεκτική,
αποποιούνται την ευθύνη.
Της πτήσης κόβουν το σχοινί
αβέβαιοι , σκοτεινοί οι ουρανοί...
Η λαίμαργη αλαζονεία ,ξεσπάει κεραυνούς υπεροψίας.
Τους φράχτες της ανοχής , σφραγίζει
η ειρήνη.
Την φλυαρία τους συνθλίβει των αετών η σμήνη.
Το καταγάλανο βλέμμα μας ενώνει
Ντίνα Μήλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου