Βαδίζοντας το δρόμο της αγάπης
για να την αντικρίσεις,
γιατί κόβεις κάθε λουλούδι που υπάρχει
και ομορφαίνει το διάβα σου;
Δεν μπορεί να μην ξέρεις ότι τα λουλούδια
αν τα κόψεις μαραίνονται.
Δεν μπορεί να μην γνωρίζεις ότι κάθε σταγόνα
που πέφτει από την αδιαφορία σου
για αυτά καίει και δεν φυτρώνει τίποτα.
Δεν μπορεί να μην γνωρίζεις την έννοια
της αγάπης που τόσο θαυμάζεις!!
Τόσο κακό σου έκαναν οι προηγούμενες "αγάπες"
και προσπαθείς να δώσεις ένα μάθημα
σε αυτές που σε αγαπούν αληθινά;
Τι θέλεις να αποδείξεις και σε ποιόν;
Πληγώνεις και καταστρέφεις,
μπορεί άθελά σου... όμως αφήνεις σημάδια
στη ψυχή τους και στη δική σου,
ώστε να μην αγαπήσουν ξανά.
Όπως κι εσύ...
Ένα δάσος αγάπης το βάζεις φωτιά
για να δείξεις την κυριότητα σου
και ότι το κατέχεις...
Όμως πως να ξαναγεννηθεί
κάτι όμορφο πάνω σε καμένη καρδιά;
Μόνο αν κλάψεις αληθινά και τα δάκρυα σου
σταματήσουν τη φωτιά που καίει
και ξεπλύνεις ότι μαύρισε την καρδιά σου..
Ίσως τότε να λάμψει η αγάπη σαν ήλιος
και φωτίσει το φεγγάρι του ονείρου της
και αρχίσεις να ονειρεύεσαι
Πετρούλα Σιόγκα
"ROSI"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου