Γυναίκα.
Ένα πλάσμα ομορφο, ντελικάτο σαν πορσελάνη,
σαν φρέσκο λουλούδι μυρωδάτο, εύθραυστο και ευαίσθητο.
Γυναίκα.
Μια ανιδιοτελής δοτική ψυχή που ξέρει μόνο να δίνει,
με τόσο ενθουσιασμό και θέρμη, κι όχι να λαμβάνει.
Που νοιάζεται ακόμα περισσότερο όπως μεγαλώνει,
κι τα μαλλιά της με το χρόνο γίνονται πιο λευκά.
Οι ρυτίδες της μιλούν για μια ιστορία όπου έκλαψε
σε μοναχικές στιγμές, και χαμογέλασε ανάμεσα σε παρέες.
Γυναίκα.
Αν αγαπιέται, η ομορφιά της αντανακλά .
Αν μισείτε, ασχημαίνει.
Γυναίκα.
Ένα έργο τέχνης. Ο ζωγράφος προσεκτικός με την κάθε πινελιά.
Η πιο καλλονή στο πίνακα με χαρακτηριστικά αγγέλου, ψυχή
γενναιόδωρη, δυναμικό χαρακτήρα,
κι μ ένα αόρατο φωτοστέφανο.
Γυναίκα.
H αρετή και η φυσική ομορφιά μιας γυναίκας είναι
σαν να φοράει ένα πέπλο. Η ομορφιά της κρυμμένη στην
ψυχή της ώσπου να την ξεκλειδώσει και άφθονα να την δείξει.
Γυναίκα.
Μπορεί επίσης να βρεθεί σε μέρη μίσους και σκανταλιάς
που πληγώνεται. Σαν ένα όμορφο,
απότιστο τριαντάφυλλο στο κήπο μαραμένο.
Γυναίκα.
Αμίλητη μ’ένα βλεμμα σου μιλά από μέσα από τα κάστανα της
μάτια, και με τα βαθύ ροζ χείλη της κουμπωμένα.
Γυναίκα.
Ένα πλάσμα που έχει την χάρη να αντιλαμβάνεται
την ασχήμια στην ομορφιά.
Γυναίκα.
Ένα όραμα γαλήνης όλων εποχών. Άνοιξη του Χειμώνα.
Καλοκαίρι του Φθινοπώρου.
Κάθεται σιωπηλά δίνοντας κουράγιο και ομορφιά με τα
παστέλ χρώματα στο πρόσωπό της.
Μάρω Πατριανάκου
15/01/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου