Ο Στυλός μου... Θεοφανώ Π. Θεοχάρη.

Ποιος ξέρει

τι ονειρεύονταν

Ποιος ξέρει..

ο στυλός μου,

ίσως θα ΄θελε

σε διανοούμενου

να βρίσκεται το χέρι

Και ενώ εξισώσεις

και μαθηματικά

ανώτερα να λύνει

και ενώ να νομοθετεί,

να δένει και να λύνει

και ενώ να υπογράφει

σε χαρτί πολυτέλειας ,

ονειρεύτηκε

στο χέρι μου ο φουκαράς

υπολογίζει.. για τα ψώνια,

αν θα φτάσει ο παράς

Μπορεί να ήθελε

σε χέρι υπουργού

αλλά βρέθηκε

σε χέρι γεωργού

Τα βάσανά μου απαριθμεί

και είναι μεγάλοι οι αριθμοί

μπερδεύτηκε

με λύπες και χαρές

παιδεύτηκε

Και αντί να υπογράφει

σε χαρτί πολυτέλειας ,

Γράφει και κάνει σχέδια

υποτελείας

Σε μία κοινωνία

αγχωτικής γραφειοκρατίας

και σε ασήμαντα εξαντλήθηκε

σκορπίστηκε

Η μελάνη του κοντεύει να σωθεί

Μα ως πότε θα αντέξει

ως πότε.. ως..

τρία γράμματα ως να γράψει

S O S

ετελείωσε ο στυλός.

Απ΄ τη μοίρα ήταν γραφτό

τόσα δάκρυα να χύσει

Και δεν ήταν μπορετό

στη ζωή άλλο να ζήσει

Τόση ήταν η μελάνη,

Και το πάντα είναι πλάνη

και ο άνθρωπος θα ζήσει,

ώσπου το καντήλι σβήσει..

Θεοφανώ Π. Θεοχάρη

19-12-2022