Όταν Πεθάνω... αλεξανδρος μαρινακης.

Όταν πεθάνω, συγγενείς και φίλοι

θα κάνουν τ' απαραίτητα

που μπορούν και θέλουν,

για να με μεταφέρουν

στη "νέα μου διεύθυνση"...

Κάποιοι θα μου «πουν αντίο»...

Ίσως μερικοί ν' ακυρώσουν

δεσμεύσεις και ακόμη

ν' αφήσουν τη δουλειά τους

για να έρθουν στη κηδεία μου...

Τα αντικείμενά μου θα πουληθούν,

θα δοθούν ή θα καούν...

Κάποια λίγα ίσως κρατηθούν

για ανάμνηση...

Είμαι σίγουρος ότι

θα σταματήσουν σύντομα

να κλαίνε για μένα

και καλά θα κάνουν...

Η οικονομία θα συνεχιστεί...

Δε νομίζω ότι

θα με αναφέρουν πια,

ούτε θα με κρίνουν,

θα ρωτούν και θα επικρίνουν

για τα μικρά και τα μεγάλα

που έκανα στη ζωή...

Άτομα που με γνώρισαν

μόνο οπτικά θα πουν:

"Φτωχός ... ή περνούσε υπέροχα!"

Οι ειλικρινείς φίλοι

θα κλάψουν μερικές ώρες

ή λίγες μέρες και μετά,

θα επιστρέψουν στο γέλιο...

Και πολύ καλά θα κάνουν...

Οι φωτογραφίες μου

θα παραμείνουν για λίγο

αλλά στο τέλος θα βρεθούν

σε κάποιο συρτάρι...

Κάποιος άλλος θα καθίσει

στην καρέκλα μου

και θα φάει στο τραπέζι μου...

Ο βαθύς πόνος στο σπίτι,

θα διαρκέσει μια εβδομάδα,

δύο, ένα μήνα, δύο, ένα χρόνο, δύο ...

Μετά θα προστεθώ στις αναμνήσεις

και στη συνέχεια η ιστορία

σ' αυτόν τον κόσμο τελειώνει εδώ...

Τώρα θα ξεκινήσει μια νέα ...

Η ζωή μετά θάνατον....

Η ζωή στα εγκόσμια χάνει

την αξία που είχαν:

Σώμα Ομορφιά Εμφάνιση Θέση

Τραπεζικός λογαριασμός Σπίτι

Αυτοκίνητο Επάγγελμα Τίτλοι

Διπλώματα Μετάλλια Τρόπαια

Φίλοι Μέρη Σύζυγος Οικογένεια...

Στη νέα ζωή χρειάζεται μόνο

το πνεύμα και οι αξίες της εδώ ζωής...

Αν έζησα με αγάπη για τους άλλους

και γαλήνη με τον γείτονα,

απόκτησα πνευματική περιουσία...

Γι 'αυτό, καλό είναι να θυμηθούμε

τι είπε ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης:

"Δε θα πάρεις τίποτα από αυτά

που έχεις εδώ, μαζί σου.

Μόνο ό,τι έδωσες θα πάρεις"..