Ο ΘΗΡΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΏΝΙΟΥ... ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ.

Λάβα έρωτα

τα δαγκωμένα χείλη

λιώνουν οι στίχοι.

Απλά υπάρχω

στο ψυχρό σεληνόφως,

χαμένος στην ομίχλη .

Η φωνή του κούκου

και οι σημαίες των σύννεφων

το γλεντάνε.

Με δανεισμένα μάτια

η μοναξιά σου

πιο ζωντανή

απ’ την σιωπή σου.

Στον ίσκιο του πεύκου

μια μέλισσα σε κλαδί σκέψης

στέγη μου προσφέρει.

Οι ποταμοί της γλώσσας

παρασύρουν στις ρωγμές

το άφωνο σου σώμα.

Μην στεναχωριέσαι

κάπου υπάρχει μια χαρά,

τρεμάμενη φλόγα κεριού

θηρευτής του αιώνιου.

ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ