Φραγκογιάννης Λάμπρος.

Έσπασε, πάει ο καθρέπτης
Που το σαλόνι κόσμιζε
Ξεθώριασε το μάρμαρο τ'ακριβο
που έλαμπε στ' ονείρου μου τη σκάλα
Έπεσε η πόρτα η βαριά
Τούτου του οίκου πλέον σαθρά
Είν'τα θεμέλια εώς τη γη
Σάπιο το σίδερο μπηγμένο στο μπετό
Αγρίεψε ο κήπος στην αυλή
Σκορπίστηκαν τα φύλλα
Αγκάθεψαν τα τριαντάφυλλα
Μούχλιασε το χώμα σκουλίκιασε η γης.
Φύσηξαν αγέριδες τρελοί
Μαύρισαν τα ασημένια φουγάρα
Πυκνός καπνός τύλιξε την ψυχή
Άγριοι λύκοι ξεσκίζουνε τώρα το σώμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου