Ένα κύμα που σπάει αλλά πάλι πάνω στον βράχο πάει.
Μια ηλιαχτίδα σε ένα λουλούδι που του δίνει ζωή
για να στο προσφέρω. Ένα χάδι του ανέμου
σε μια σκέψη σου όταν εμένα θα φέρεις στο μυαλό σου.
Ένας μικρός ψίθυρος στο όνειρο από άγγελους που απρόσμενα
την νύχτα σε επισκέπτονται. Μια καλοκαιρινή νύχτα
ένα ήσυχο απόβραδο που έρωτες αναπάντεχους
στο κορμί σου συναντάς.
Ένα τιτίβισμα σε τζάμι από πουλί που κρυώνει.
Μια σταγόνα δάκρυ από βροχή πάνω στο τζάμι
αυτό που λιώνει. Ένα "σ' αγαπώ" γραμμένο με την άχνα
απ' την ανάσα σου πάνω του τις κρύες νύχτες του χειμώνα.
Μια αγκαλιά. Μια σκέψη. Ένα φιλί. Τα όνειρα που κάνουμε
όταν κοιμόμαστε μαζί. Δεν κοιμάμαι όταν είμαι μαζί σου,
αλλά ποτέ δεν το κατάλαβες. Δεν το ξέρεις.
Σε κοιτάζω όλο το βράδι και γεμίζει άστρα ο ουρανός μου.
Σε φιλάω απαλά στο στόμα στα χείλη σου επάνω
και εσύ μέσα στον ύπνο σου χαμογελάς.
Σου λέω "σ' αγαπώ" ψιθυρίζοντας την ώρα που κοιμάσαι
και πολλές φορές δίχως λέξεις, δίχως λόγια, χωρίς καν να
ανοίξω το στόμα μου. Με την σκέψη σου μιλώ, όπως τώρα.
Σε σύμπαντα ουράνια πετώ όπως μόνο μαζί σου άγγελε μου.
Από το χέρι σε κρατώ και πάμε όπου οι άγγελοι μας πάνε.
Πετάμε. Δεν χρειαζόμαστε φτερά, είναι ο έρωτας αυτά.
ΤΑΚΗΣ ΚΤΕΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου