Από την κόρη στη μαμά με λυτρωτική αγάπη.

Προσπαθούσα τόσο πολύ να σε προστατεύω συναισθηματικά
που δεν τιμούσα τα δικά μου συναισθήματα.
Προσπαθούσα τόσο πολύ να σε κάνω ευτυχισμένη,
που δεν μπορούσα να βρω τη δική μου ευτυχία.
Προσπαθούσα τόσο πολύ να συντηρώ την αποδοχή σου,
που δεν αποδεχόμουν τον ίδιο μου τον εαυτό.
Προσπαθούσα τόσο πολύ να δείχνω όμορφη σύμφωνα 
με τα δικά σου κριτήρια,
που έχασα την αίσθηση της εσωτερικής μου ομορφιάς.
Προσπαθούσα τόσο πολύ να σ΄ ευχαριστήσω
που ξέχασα να φροντίζω τον εαυτό μου.
Προσπαθούσα τόσο πολύ να σ΄αγαπάω
που δεν έμαθα ν΄αγαπώ  τον εαυτό μου.

Τώρα τιμώ τα συναισθήματά μου,
τώρα μπορώ να αντιληφθώ και τα δικά σου συναισθήματα.
Εχω πια ανακαλύψει το δικό μου δρόμο για την ευτυχία
και μπορώ να μοιραστώ και τον δικό σου.
Αποδέχομαι τον εαυτό μου όπως είναι αληθινά.
Αποδέχομαι και σένα, όπως είσαι, χωρίς όρους.

Βλέπω μέσα μου την πραγματική μου ομορφιά
και μπορώ πια να εκτιμώ και τη δική σου.
Δίνω χρόνο στον εαυτό μου καθημερινά για φροντίδα και αγάπη
κι έτσι μπορώ ν΄αγαπώ και να φροντίζω για σένα.

Αγαπάω τον εαυτό μου
και μπορώ πια να ανταποδώσω ειλικρινά την αγάπη
που απλόχερα μου πρόσφερες όλα  αυτά τα χρόνια.

«Τότε και τώρα»,  ποίημα-συλλογισμός μιας ανώνυμης μητέρας, 
από το εξαιρετικό  βιβλίο Mother-Daughter Wisdom (Bantam, 2006)  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου