Δεν είμαι αντικείμενο,
της σκέψης σου ορμή,
πάνω απ ' όλα είμαι άνθρωπος,
μ' ανήσυχη ψυχή!
Είμαι εγώ
που στέκομαι
και στη δουλειά στο σπίτι,
να μεγαλώσω τα παιδιά
με ζήλο και ξενύχτι!
Είμαι γυναίκα
ελεύθερη κι όταν αποφασίζω,
για το δικό μας το καλό,
σκέφτομαι εγώ κι ελπίζω!
Για μια κοινή
συνέχεια πρέπει ν' αγωνιστούμε
χωρίς εγωισμούς, στα θέλω μας
ν' αρκεστούμε!
Άντρας εσύ γυναίκα εγώ,
ίδιος προορισμός, μα για να
φτάσουμε ως εκεί χρειάζεται
σεβασμός!
Να χουν καλό
παράδειγμα και τα παιδιά
εικόνες να ταξιδεύουν στη ζωή
μ ' αξίες και με τόλμη!
Για να πατάνε σταθερά
στη γη τα βηματά τους, να χει
η πορεία τους όνειρα
αληθινά δικά τους!
Μες το σινιάλο
της ζωής να αγνοούν τι λύπες,
να μάθουν να στοχάζονται,
ακόμα και στις πίκρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου