Θα πιώ απ το
νέκταρ των χειλιών σου
τη γύρη, ταξίδια στ' άγνωστο
στη γεμάτη σελήνη!
Θα πιώ των ματιών σου
τις γαλάζιες σου θάλασσες,
στου βυθού σου το τρέμουλο,
Θα ταξιδεύω στ' άγνωστο!
Θ' αφουγκραστώ
τις αισθήσεις σου στου
φεγγαριού τη μαγεία, θα σκορπιστώ
στα χάδια σου, με ασίγαστη μαεστρία!
Αφηρημένα κοιτώ
να σε βρώ στη σελήνη,
στα μονοπάτια σου τ' άγνωστα
ν' αγκαλιαστούμε στο δείλι!
Κι απόψε
η πανσέληνος απέμεινε
μόνη, σε σιωπές αδιέξοδα
η ψυχή μου στεγνώνει!
Παθιασμένες
οι σκέψεις μου
στης σελήνης το χρώμα,
συμπαντικά διλήμματα στο
φιλντισένιο σου σώμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου