Ανεξίτηλες πινελιές... Ελένη Σοφία Στοίλου.

Κάθε αυλάκι του προσώπου που θωρείς
Σελίδες της ζωης ξεφυλλίζεις
Νοσταλγίες από του πηγαιμού την διαδρομή
Αδιάκοπος αγώνας αναδύει

Όρθιος έστεκες πάντα στον Βοριά
Στην Δείνη του αχόρταγου Χειμώνα
Η ζωή φλέρταρε την πρωτιά
Στοχεύοντας τον θρίαμβο του αγώνα

Τα δύσκολα στήνανε θηλιά
Ανεξίτηλες πινελιές στο πρόσωπό σου
Διαρκής η προσπάθεια στα σημεία κεντά
Ελπίδες στα περιθώρια της αντοχής σου

Πορεία που έχει να αφηγηθεί πολλά
Ρυτίδες από ατελείωτο ταξίδι
Μέσα στου χρόνου την πληγή
Η δύναμη της ψυχής, απόμερα δακρύζει

Ποιος μπορεί να αρνηθεί τον πηγαιμό;
Μονόδρομος που δεν ρωτήθηκες αν αντέχεις
Κοιτάς πίσω, πως περνά ο καιρός;;;
Αναπάντεχες οι δυσκολίες της διαδρομής,
που δεν επέλεξες όμως να ζήσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου