Γυναίκα αρμονική κι ωραία.... Νίκος Εγγονόπουλος.

«αφού το θέλεις γυναίκα αρμονική κι ωραία
έτσι καθώς ένα βράδυ του Μαϊού ετοποθέτησες απλά 

κι ευγενικά μιαν άσπρη ζωντανή γαρδένια ανάμεσα 

στα νεκρά λουλούδια μέσα στο παλιό – ιταλικό μού φαίνεται – 

βάζο με παραστάσεις γαλάζιες τεράτων και χιμαιρών

έλα πέσε στα χέρια μου και χάρισέ μου
– αφού το θέλεις – τη θλίψη τού πρασίνου βλέμματός σου
τη βαθειά πίκρα των κόκκινων χειλιών σου τη νύχτα 

των μυστηρίων που είναι πληγμένη μέσα 

στα μακριά μαλλιά σου  τη σποδό του υπέροχου σώματός σου»