Σε σκοτάδια σέρτικα
ήλιους ζωγραφίζεις
μέσα στου χειμώνα την καρδιά
με νυφάδες του χιονιού
όνειρα να ποτίζεις
στην σιωπή μαράθηκαν σ' έρημη γωνιά
θάνατος στους δρόμους των ονείρων
γέμισε η νύχτα με θανάσιμες σκιές
στης ψυχής τα κύματα χάθηκε το πλοίο
στην δική σου θάλασσα ψάχνεις για στεριές
Ξαφνικά απ' τον ουρανό
έπεσ 'ενα αστέρι
κι έτρεξες να κάνεις μια ευχή
να κοπάσει ο καιρός
της νύχτας το ασκέρι
που ο ήλιος ξέχασε πάλι για να βγει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου