Για μια καλύτερη ζωή... ‎Μάρω Πετρίνα.

Όλοι φεύγουν για μια καλύτερη ζωή.

Αφήνουν πίσω σύζυγο κ παιδί.

Να εργαστούν σκληρά στην ξενιτιά.

Να φάνε κ να στείλουν στην οικογένεια τους ψωμί.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία να σε διώχνει

ο τοπος σου .... να πας σε ξένα χέρια. 

Θα περασεις φουρτούνες κ δυσκολες στιγμες.

Τα λόγια σου δεν θα τα πιστεύουν την ώρα που θα τα λες.

Ξένος ανάμεσα σε ξένους χωρίς μάνα κ αδέρφια.

Ο χρόνος θα περάσει.

Η πολύ δουλειά σε άγνωστη γη κ σε σκοτάδι θα σε γεράσει.

Η επικοινωνία θα είναι με αλληλογραφία κ αραιά με τηλ

επικοινωνία. Φίλους Ελληνες κ ξενους θα αποκτήσεις.

Την γλώσσα κ τους κατοικους θα συνηθίσεις.

Ωσπου να τακτοποιηθεις είναι για επιβίωση.

Αγωνιώδης θα τρεξεις στο αεροδρόμιο να παρεις

αεροπλάνο προορισμό στην χωρα σου για απογείωση!

Εντωμεταξύ θα πηγαινεις να κρύβεσαι σε γωνία .....

την μοίρα σου από το πόνο σου θα κλαιγεσαι.

Τις ομορφες μερες του εχτες είναι ακόμα στην μνήμη σου.

Μα πως έφτασες εδώ θα θυμάσαι.

Δεν είσαι ούτε ο πρώτος είτε ο τελευταίος.

Το έχει η ιστορία μας αιώνες τώρα. Άλλοι επιστρέφουν.

Άλλοι όχι. Έχουμε εκατοντάδες χιλιαδες περάσει αυτή την μπόρα.

Εσυ, Αγιος Ο Θεός, δώσε την αγάπη μας με δάκρυα μέσα

σε ένα μαντίλι κ ριξτω μέσα στο Αιγαίο να μας αγκαλιάσει

η γαλανόλευκη, το γαλάζιο ... το ωραίο.