Πάντα εμείς θα ζούμε στα στραβά
γιατί μας φόβισε η αλήθεια
στα ψεύτικα μας παραμύθια
βαλσαμωμένα πλαστικά
αφού το ψέμα τώρα πια
μας έγινε βαθιά συνήθεια
Στα ψέματα μας ισοβίτες
στα πάθη μας σκυφτοί οπλίτες
στα σύνορα της φαντασίας
και μια ζωή στην καταιγίδα
μες το μικρό μας το καράβι
πάντα θλιμμένοι μαύροι σκλάβοι
Δρόμους εμείς δεν είχαμε γι' αλλού
γιατί μας δέσανε τα μάτια
και της ψυχής τα άσπρα άτια
στα παγωμένα του μυαλού
αφού την άκρη του γιαλού
δεν βρήκαμε ούτε λιμάνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου