Οι δύο μοναχοί και ο σκορπιός...

"Δύο μοναχοί έπλεναν τις κούπες τους στο ποτάμι, 
όταν είδαν έναν σκορπιό να πνίγεται.
Ο ένας μοναχός, αμέσως τον άρπαξε 
και τον άφησε δίπλα στην όχθη.
Κατά την διάρκεια, ο σκορπιός τον τσίμπησε.

Καθώς συνέχισε να πλένει την κούπα του, 
ο σκορπιός και πάλι έπεσε στο νερό.
Ο μοναχός και πάλι τον έσωσε, 
ενώ ο σκορπιός και πάλι τον τσίμπησε.

Ο άλλος μοναχός τον ρώτησε...
Αδελφέ μου, γιατί συνεχίζεις να τον σώζεις, 
αφού το γνωρίζεις ότι είναι στην φύση του σκορπιού 
να τσιμπάει; Διότι είναι στην δική μου φύση να σώζω, 
απάντησε ο μοναχός..."

Έτσι είναι ...είναι στη φύση μερικών ανθρώπων να δίνουν 
κι ας την πατούν. Aς κάνουμε αυτό που ορίζει η ψυχή μας 
κι ας μας πονέσουν, δεν πειράζει... 
Tο δίνω δεν πάει με το τι παίρνω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου