Μαζί ήρθες
με την άνοιξη,
θαλασσινό αεράκι
μεθυστικό είσαι άρωμα,
διάφανο βοριαδάκι!
Κι έσκαγε
το κύμα στην άκρη
στήν ακτή, θαλασσινό
ήταν λίκνισμα, στης νύχτας
τη σιγή!
Κι έσκαγε
το κύμα, στων άστρων
τη φυγή, κρυφογελούσε
ο ορίζοντας στα χρώματα
τα ροδί!
Κι οι γλάροι
τραγουδούσαν,
θαλασσινά ρεφρέν,
ποιητικά αγγίγματα πετάγματα
σαιτιές!
Κι άφριζε
το κύμα χωρίς ανασασμό,
στου φεγγαριού τα χνάρια
του ονείρου στεναγμός!
...Νέλλη Κουμεντάκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου