Η απλότητα.... της καθημερινής γυναίκας... Κατερίνα Κοτσιλίτη.

Νομίζουν, ότι οι καθημερινές γυναίκες...

οι δρομείς και οι ηρωίδες, της ζωής...

είναι αδύνατον.. να γράψουν στίχους με ήχους,

που αγγιζουν τις ψυχές....

Πιθανόν, μια μαγειρισσα, όταν ξαποστενει...

να γράψει στο μπλοκακι της...

αγγελικους αποηχους παραπονων...

Δεν έχει σπουδάσει... για συγγραφέας...

Δεν έχει σπουδάσει... για ποιήτρια.

Έχει σπουδάσει όμως, την ζωή...

την χαρά... τον πόνο.. τον έρωτα και την αγάπη...

την εγκατάλειψη.... την μοναξιά.... 

Αυτά όλα, βγαίνουν, βαθιά μέσα από την ψυχή της...

Το μεγαλείο που απασχολεί, τόσους και τόσους...

Το μεγαλείο της ψυχής.... από εκεί πηγαζουν όσα γράφει...

Όχι... Όχι από γνώση εγκεφαλική και παιδεία ποιητική....

Αλλά από το χρυσάφι που κρύβει, βαθιά, στα φυλοκαρδια της...

Μας τα χαρίζει... λίγα-λίγα, κάθε φορά.....

Σίγουρα... θα γελάς.... Εσύ.. ναι.. εσύ, που ξέρεις

από Σουρρεαλισμο και εμμετρο ποίημα.... Εεεεε..

Και.... Μα γνωρίζω, πολλές ψυχές...

που κλαίνε... διαβάζοντας τους απλούς,

καρδιακους στίχους.... της 

"" απλής καθημερινής γυναίκας ""

Ξερεις γιατί;;;;;;...

γιατί νιώθουν τον ίδιο συναισθηματικο πόνο....

Έχουν κοινό παρανομαστη, την διαλυμενη τους ψυχή.....

Δεν γράφουν περισπουδαστα στιχακια,

ούτε αθλους, τρανους, περαστικούς...

Δεν πιστεύουν πια όνειρα, μα ζουν και περιφερονται....

και μας περιγράφουν... μιλάει η ψυχή...

και βγάζει ήχους... απαλους... που μας προσφέρουν....

Σας ευχαριστούμε που υπαρχετε...

Σε ευχαριστώ... Ψυχη μου!!!!!! 

...Κατερίνα Κοτσιλίτη...