Καθομαι και σε σκεφτομαι
και νιωθω μελαγχολια
εγω μονος βρισκομαι
σε ονειρικο βιωμα
μαζι σου να ταξιδευω
σε μερη μακρινα
μακρια απο ολα
τα βασανα τα πολλα
τα προσωπα χαρουμενα
σε αυτη την ανεμελια
ο νους σε ηρεμια
γλυκια μου πανδαισια
πολυ θα το ηθελα
να ηταν αληθινα
ολα αυτα που δημιουργω
για σενα γλυκο μωρο
να υπηρχε η δυνατοτητα
κοντα σου να ειμαι
στα ματια να σε κοιτω
λαμπερο μου Αστερι
τα χειλη σου να φιλω
το νεκταρ να γευθω
να μεθυσω να ζαλιστω
στην αγκαλια σου να χαθω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου