Πόσες φορές αλήθεια δεν αναρωτηθήκαμε όλοι μας,
γυρνώντας στο σπίτι μας από το καθημερινό τρέξιμο
κουρασμένοι, θυμωμένοι ίσως ,για τον χρόνο μας .
Τον χρόνο που πέρασε πάλι σήμερα από μπροστά μας ,
τον χρόνο που χάσαμε από την ζωή μας .
Μας πρόδωσε λέμε ο χρόνος είναι όμως έτσι ;
Ο χρόνος δεν προδίδει εμείς τον προσπερνάμε καθώς
τρέχουμε πολλές φορές για άσκοπα πράγματα, πράγματα
ανούσια ρηχά. Θέλουμε όλο πιο πολλά υλικά αγαθά και
χάνουμε τον χρόνο. Έχουμε την εικόνα ενός παιδιού με
μαθητική τσάντα να τρέχει στην αυλή ενός σχολείου
χαρούμενο να παίζει και ξαφνικά κοιταζόμαστε στον
καθρέφτη και βλέπουμε την εικόνα ενός μεσήλικα.
Τότε αρχίζει ο διάλογος με τον εαυτό μας ψιθυριστά
σαν να φοβόμαστε να μην μας ακούσει κανείς.
Αχ να μπορούσαμε να φέρναμε τον χρόνο μας πίσω
έστω για λίγο αναρωτιόμαστε Κλείνουμε για λίγο
τα μάτια μας και περιμένουμε την απάντηση .
Την απάντηση όμως την ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό
δεν γίνεται και αν ακόμα αυτό γινότανε τίποτα από αυτά
που περάσαμε καλά ή κακά δεν θα άλλαζαν .
Από την στιγμή που παραμένουμε οι ίδιοι άνθρωποι τίποτα
από αυτά που μας βρήκανε δεν αλλάζει θα μου πείτε γιατί ;.
Πολύ απλά γιατί η μοίρα μας είναι προκαθορισμένη
την ορίζουμε εμείς και οι πράξεις μας .
Τον χρόνο εγώ τον βλέπω πότε να μοιάζει σαν ένα
απαλό αεράκι που μας χαρίζει τις όμορφες στιγμές
στην ζωή μας, και κάποιες φορές μοιάζει σαν ένας τυφώνας
που ξεριζώνει τα πάντα στον δρόμο του , τα σηκώνει ψηλά,
τα πηγαίνει μακριά και γίνονται ένας σωρός από σκουπίδια
έτσι πιστεύω ότι είναι οι κακές στιγμές μας .
Είναι αυτές οι κακές στιγμές που βουλιάζουν μέσα μας
και σιγοκαίνε και πονάνε ,οι στιγμές που θέλουμε
να σβήσουμε από την μνήμη μας .
Ο χρόνος αχ αυτός ο χρόνος που νομίζεις ότι έχει σταματήσει
περιμένοντας ένα μήνυμα,το κουδούνισμα ενός τηλεφώνου,
μια λέξη και αυτά δεν έρχονται. Σφίγγεται η καρδιά ο χρόνος
όμως εκεί ακίνητος, στάσιμος στις καλές και στις κακές στιγμές
μας. Εμείς όμως άραγε μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό
και ας έχουν περάσει τα χρόνια ;
Ναι ήρθε η ώρα να σκεφτούμε από τον υπόλοιπο χρόνο που
μας έμεινε "δεν ξέρουμε πόσος φυσικά θα είναι" τι πρέπει
να κάνουμε. Τίποτα δεν πρέπει να μείνει στάσιμο πια πρέπει
να προχωρήσουμε μπροστά χωρίς βιασύνη αλλά σταθερά.
Ήρθε η ώρα να τον αφιερώσουμε για μας.
Ποτέ αναβολή για οτιδήποτε.
Όλα είναι απλά αρκεί να το θέλουμε.
Μια αγκαλιά που μας έχει λείψει είναι μόνο λίγα δευτερόλεπτα
από την ζωή μας αν όμως πούμε σε λίγο γιατί έχουμε κάτι άλλο
που πρέπει να κάνουμε πάει την χάσαμε από την ζωή μας.
Ένα φιλί ίσως που πολλές φορές επιθυμούμε ,ένα μήνυμα,
ένα απλό σε αγαπώ, ένα χάδι μια ματιά αγάπης
τίποτα δεν κοστίζουν.
Όμως όλα αυτά είναι οι στιγμές μας ,οι μόνες αναμνήσεις μας
στις τόσες ώρες που έχουμε χάσει και που θα τις θυμόμαστε
πάντα και θα μας κρατάνε συντροφιά, δεν θα είναι ώρες
χαμένες που δεν θα τις θυμόμαστε, αυτές θα είναι
η ζωή μας ο χρόνος που ζήσαμε.
Ας εκμεταλλευτούμε τον χρόνο μας λοιπόν μην τον
προσπερνάμε. Να αγαπήσουμε ,να ζήσουμε να χαρίσουμε
την αγκαλιά μας και τα φιλιά μας εκεί που επιθυμεί η ψυχή μας.
Ο χρόνος ζωής τελειώνει και πρέπει να προλάβουμε
πριν να είναι πολύ αργά .!!
Ο χρόνος είναι στιγμές αγάπης τίποτα άλλο !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου