Σαββάτο βράδυ... Νίκος Ορφανίδης.

Πάλι στ' απόβραδο στους δρόμους μοναχή
Σε ένα γνώριμο κι’ ερημικό τοπίο
Ψάχνω για να βρω της καρδιάς σου το κλειδί
Να ξεκλειδώσω της αγάπης το φορτίο
2)
Σαββάτο βράδυ κι χαρές σε ξενιτιές
Σε ξένα χείλη με λουλούδια στολισμένες
Κι’ εγώ κρατάω τις δικές σου μαχαιριές
Και μιας αγάπης τις στιγμές μαρμαρωμένες
R)
Λόγια δεν έχω αλλά τώρα τι να πω
Σε μια αγάπη που την ψάχνω μες τα αστέρια
Σαββάτο βράδυ δίνω πάλι το παρών
Στην μοναξιά και αγκαλιά με τα νυχτέρια
3)
Είναι απρόβλεπτο της μοίρας το στρατί
Μες τα συντρίμμια μου να χάνομαι στο κρύο
Ψάχνω τον λόγο που οι σελίδες της ζωής
Να μένουν άδειες στο δικό μου το βιβλίο
4)
Σαββάτο βράδυ σαν παλιάτσος στην βροχή
Σε πλάνες νύχτες με αγκάθια κεντημένες
Να κουβεντιάζω στην δική μου την σιωπή
Για μιας αγάπης τις χαρές τις σκορπισμένες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου