Πάντα σ' εκείνη θα τρέχω.
Και θα μιλάω για σένα.
Το σ' αγαπώ θα της λέω.
Θα την κοιτώ και θα κλαίω.
Θα' ρχονται τότε εικόνες.
Που τρυφερά με κρατούσες.
Κι έκανες όρκο για πάντα.
Θα μ' αγαπάς όσο ζούσες.
Έλεγες η αγάπη μας θα' ναι.
Πιό δυνατή απ' τις άλλες.
Μα οι ουρανοί που σ' ακούσαν.
Έριξαν δάκρυα, ψιχάλες.
Τώρα στα βράχια κοιτάζω.
Τ' άστρα στο μπλέ της σεντόνι.
Μοιάζουν αγάπες θαμμένες.
Μες στου βυθού το αλώνι.
Πάντα για σένα θα γράφω.
Με της καρδιάς το καμίνι.
Κι ένα χαμόγελο βάφω.
Μόνο για σένα να μείνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου