Ο χρόνος σταματάει....
Άχρονη, η λεπτομέρεια, στοιχειωμένη...
παγωμένη στιγμή.......
Μονάχα κάπου-κάπου...
Γίνονται, οι στιγμές επιβλητικές .......
Στιγμιαίες...
ποθητές..προσπάθειες ,που προκαλούν την φυγή...
από την καθημερινότητα....
Με μισόκλειστα τα μάτια της, κάθε τόσο να παρατηρεί...
τριγύρω....
Σαν κυνήγι....δίχως, κανένα στιγμιαίο σταματημό....
Τρέχει χωρίς κανένα δισταγμό....
Όταν το ζητούμενό της ..
την οδηγούσε.... στο απόλυτο κενό....
Ανεμίζοντας τα φουστάνια της...από το τρέξιμό της....
που γίνεται.. αυτόματα σαν ποδοβολητό αλόγων.....
Φοβάται..... αναρωτιέται και απορεί....
Σε ποιά πραγματικότητα....να της αρμόζει.....
άραγε να ζεί...;;;;;;
Υπάρχει πραγματικότητα....;;;;
Και αν...ναι....είναι...η αληθινή.....;;;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου