Υπό το φως ενός κεριού
στο σκοτάδι εγώ κρυμμένη.
Κάθομαι σε μια γωνιά
εκεί κουλουριασμένη.
Πνιγμένη μες τις σκέψεις
και αναμνήσεις που πονάνε.
Σκέφτομαι και ξανά σκέφτομαι
το ποσό εγώ φοβάμαι.
Που έφτιαξα τι έκανα
γιατί με κυνηγάνε;
Αφήστε με πια
θέλω να ηρεμήσω.
Θέλω καινούργια εγώ ζωή
τώρα να ξεκινήσω.
Φίλους λίγους μα καλούς
για μια ζωή θέλω να κάνω.
Να ειναι δίπλα μου στα καλά
και στα άσχημα σαν συμβούνε.
Όμως και εγώ για πάντα εκεί
δίπλα τους θα είμαι.
Σε ότι και αν τους συμβεί
σε μένα να το πούνε.
Υπό το φως ενός κεριού
στο σκοτάδι εκεί κρυμμένη.
Κάθομαι και σκέφτομαι
θεέ μου τι με περιμένει.
Μες το σκοτάδι κάθομαι
εκεί σε μια γωνιά.
Κουλουριασμένη φοβισμένη
σκέφτομαι το μετά.
Που πάμε και που βρισκόμαστε
εμείς σε αυτόν τον κόσμο;
Γιατί ερχόμαστε στη ζωή
αν κακό είναι να κάνουμε μόνο;
Υπό το φως ενός κεριού
με πέρνει σιγά σιγά ο ύπνος.
Τώρα που ηρέμησα
όλα καλά θα πάνε μήπως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου