Είναι βράδια... Γιώτα Κλουτσούνη.

Μέρα νύχτα τριγυρνάς στο μυαλό μου.
Μου' χεις κάνει σου λέω ζημιά.
Βρίσκω, χάνω συνεχώς τον εαυτό μου.
Το κορμί μου, μόνο εσένα ζητά.

Είναι βράδια που γυρνώ στο κρεβάτι.
Σε σεντόνια, κουβάρια υγρά.
Καίν τα χείλη για ένα φιλί σου.
Μες στον ύπνο μου σε θέλω τρελά.

Κάνουμε έρωτα ξανά στο μυαλό μου.
Πυροτέχνημα η νύχτα σκορπά.
Δυό κορμιά τυλιγμένα σ' αδράχτι.
Μες στο πάθος τους ψάχνουν στεριά.

Είναι βράδια που ανάβω τσιγάρο.
Στον καπνό του ζητώ να σε δω.
Στ' αποτσίγαρα όμως θυμάμαι.
Πόσο μου'κανες τότε κακό.

Οι φωνές μας πουλιά στον αέρα.
Ήχος άρπας αγγέλου θαρρώ.
Γίνονται ένα στο δείλι της μέρας.
Και χωρίζουν τον Αυγερινό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου