Βαρκάδα... Γιώτα Κλουτσούνη.

Εγώ έβλεπα ανατολή.

Κι εσύ έβλεπες δύση.

Πώς ήθελες η σχέση αυτή

να λειτουργήσει;

Εγώ τον ήλιο χάζευα.

Κι εσύ τη φεγγαράδα.

Στα μάτια σου όμως έκανα

εγώ βαρκάδα.

Μα δεν με πίστεψες ποτέ.

Ούτε γι' αστείο.

Ξέρεις οι σχέσεις χτίζονται

πάντα επί δύο.

Άσπρο έλεγα εγώ.

Κι εσύ διάλεγες μαύρο.

Άραγε τί σου αγάπησα

ψάχνω να'βρω.

Το παραμύθι πίστεψα.

Και βγήκες ψεύτης.

Έγινες άδικος πολύ

και καρδιοκλέφτης.

Χαλάλι σου όμως οι στιγμές.

Η τόση αγάπη.

Η παρακάτω σου ζωή

να μην ματώσει.

Μα μην με κρίνεις μάτια μου.

Ούτε γι' αστείο.

Ήμουνα πάντοτε για σένανε

ανοιχτό βιβλίο.

Μα εσύ λέξεις προσπέρασες.

Με σημασία.

Ήθελες στην καρδούλα μου

την εξουσία.

Δεν φυλακίζεται η καρδιά.

Είναι γελοίο.

Έχει ελευθέρας εισιτήριο.

Σε θεωρείο.

Το ήξερες απ'την αρχή.

Στο υπογράφω.

Ήταν γραμμένη διαδρομή

με πυρογράφο.

Εγώ τον ήλιο χάζευα.

Κι εσύ τη φεγγαράδα.

Στα μάτια σου όμως έκανα

εγώ βαρκάδα.

Γιώτα Κλουτσούνη-Παπαδάκη