Ήθελα στην δική σου την Ιθάκη για ν' αράξω.
Και έξω να αποκλείσουμε τα “πρέπει” και τα “μη”
κι όλος ο κόσμος μάτια μου
να είμ εγώ κι εσύ.
Ήθελα στην δική σου την Ιθάκη να αράξω
στο λιόγερμα και με γλυκό κρασί
Μέσα στο απόγεμα από χαρά να κλάψω
και στο μεθύσι του έρωτα ,
μόνο εγώ κι εσύ
Ήθελα στην δική σου την Ιθάκη για ν' αράξω
εκεί όπου περίμενε μι' ανοικτή αγκαλιά
κλειστή για ανεπειθύμητους
Μια άσπρη ακρογιαλιά.
Ήθελα στην δική σου την Ιθάκη για να φτάσω
Μα κουραστήκανε στον δρόμο τα φτερά
σαν έκλεισε η πόρτ' απ' τα όνειρα σου
κι απ' έξω έμεινα με δίχως την χαρά.
Τώρα δεν έχει πια Ιθάκη να προσμένει
τα όνειρα ξεψύχησαν πρωτού να γεννηθούν
Η μοίρα μου δεν μ 'είχε στο δεφτέρι της γραμμένη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου