Φαντασία Ονείρου... Λευτέρης Σιώμος.

Σε χάους ταινία επιάστηκα όμηρος
Το κίτρινο διάβρωσε πια της ζωής σελίδα
Μακριά η ζωή μου με διώχνει απ' τ' όνειρο
Ελπίδας χρώματα βάφει μαύρα και γκρίζα.

Ποθώ ν' απολαύσω του ονείρου λιακάδα
Εκεί που ο ήλιος χαϊδεύει μια ανεμώνη
Μ' ανταύγειες τα χόρτα τα κάνει σμαράγδια
Το δέντρο χαράς στις πλαγιές της καρδιάς ριζώνει.

Φυτέψτε στα μάτια μου όραμα ρόδινο
Το βλέμμα παλεύει σαν γλάρος της καταιγίδας
Να ζω φαντασίες στ'ονειρου το στρόβιλο
Το σκότος να χάνεται μπρος αχνής ηλιαχτίδας.

Ψηλά, σε ουράνιο ν' ανέβω λημέρι
Τις τσέπες γεμάτες με άστρα αστραφτερά
Στο πέταγμα θέλω αδέρφι τ' αγέρι
Κι' ας έχω φθαρμένα της δύναμης μου φτερά.

Σαν άνθος το γέλιο στο στόμα παιδιών
Να δω ονειρεύομαι κι' ό,τι ξύπνιος δεν είδα
Η ίριδα να'ναι Ήλιος σε μπόρες καιρων
Να ονειρευτώ έστω μια φορά την ελπίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου