Για ποια Ειρήνη;.... Βάσω Κοσμίδου.

Θα γιορτάσουμε Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης, μόνο εάν...
.
Τα φτερά της, θ' ανοίξει η Ειρήνη, μόνο όταν
δεν θα υπάρχει παιδί να πεινά.
Δεν θα περιμένει συσσίτιο πίσω από συρματοπλέγματα.
Όταν θα βρει πατρίδα να ριζώσει.
Όταν θα ξυπνά το πρωί και θα έχει ζεστό γάλα και ψωμί.
Όταν θα παίρνει τετράδια, βιβλία και στο σχολειό θα τραβά.
Όταν λεύτερη η ψυχούλα του θα πετά εκεί που λαχταρά!
Χωρίς να φοβάται πολέμου φωτιά.
.
.
"Μη μου κρύβετε
τον Ήλιο της Ειρήνης.
Πώς θέλετε ν' ανατείλλω;
Ω, Δύση η λογική σας.
Το παιδικό μου βλέμμα
φως Ανατολής!"
.
"Με εκείνο
το παιδικό μου αίτημα
στο χέρι ακόμα να κρατώ
το κόσμο να γυρίζω...
Και την Ειρήνη
μέσα στα χαλάσματα
ενός ατέλειωτου πόλεμου
να γυρεύω...
Αχ Ειρήνη
παιδικό μου όνειρο
έμεινες."
.
.

***Από το βιβλίο μου "Άτιτλα Μικρά"
(Πρώτου κύκλου- Μηνύματα χωρίς χρέωση)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου