Κοντοστάθηκα με στραμμένη τη προσοχή μου
στη θάλασσα ,
ήθελα τόσο πολύ
να ακούσω τη φωνή της ,
τα μάτια έκλεισα ,
μα άκουγα μόνο τη φωνή σου ,
μέσα από κάθε κύμα ...
Η ανάσα σου καυτή
σαν ήρθες για λιγο κοντά μου ,
κι ύστερα βούρκωσαν τα μάτια μου ,
σαν σε ειδα να απομακρύνεσαι
και να χάνεσαι ...
Κι έγινες ανάμνηση ,
μια ανάμνηση λοιπόν ,
μόνο μια πικρή ανάμνηση ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου