Χαίρε Σύμπαν... Διέξοδος... Χάρης Παπασάββας.

Οι σταγόνες της υπομονής

στάζουν με μεθυσμένους ήχους,

το σώμα μου άγονο

με μονοκοντυλιές οργώνω,

ξεριζώνοντας τα παράσιτα,

βλέπω την ομορφιά των εξωτικών

θησαυρών ενώνοντας μετεωρίτες

ευτυχίας,η νίκη μου στον χρόνο

μ' ένα βήμα μεσουρανεί στην μνήμη.

Στενά χωμάτινα δρομάκια

περικλείοντας το σώμα μου

την αλήθεια φυλάσσουν,

ολοκληρώνομαι όταν το υγρό μελάνι

ξεχειλίσει το πηγάδι της σελίδας,

και πίσω μου κλείσει της εξαΰλωσης η πόρτα.

Ο παμφάγος χρόνος μέσα από πολεμίστρες

παλεύει χωρίς αισθήματα,

ανθίστανται τα φτερά της αγάπης

χωρίς παράπονο, πυκνώνουν οι σκέψεις

σπονδή στην στιγμή

του φωτεινού διεξόδου μιας σιωπής.

Τώρα τα χνώτα μας ,σμιλεύουν

την βραδινή δροσιά στην βιτρίνα

των παρόχθιων αναστεναγμών,

η διέξοδος με αγκαλιάζει,αργαλειός

που υφαίνει την φήμη του μέλλοντος.

Haris Papassavas