Με θλίβει τούτη η ώρα
που οι δείκτες του ρολογιού κοιτάνε πίσω.
Ριψοκινδυνες μνήμες
ισορροπουν σε τεντωμένο σχοινί.
Αέρας εγκατάλειψης έσπασε το βάζο
της αγάπης σε κομμάτια,
τα λουλούδια ανυδρα μαραίνονται
πάνω σε τάφους.
Με θλίβει τούτη η ώρα...
Πονάνε πιότερο στο κρύο οι πληγές,
κρατώ το τελευταίο αισιόδοξο τικ τακ.
Χειμώνας είναι θα περάσει...
Με κλωστουλες υπομονής
υφαινω ελπίδες.
Για τον ερχομό της άνοιξης,
της λησμονιάς,
της θερινής ώρας,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου