Φυλλοβόλα δέντρα... Γιάννης Παρασκευόπουλος.

Λατρεύω τα φυλλοβόλα δέντρα
ψηλά ομορφα αξιοθαύμαστα την εποχή που πρέπει
Τότε που θέλουν να τραβήξουν την ματιά σου το βλέμμα σου
Τότε που σε γεμίζουν άνοιξη πρώτα σέρνουν το χορό
στην αναγέννηση της φύσης της ζωής της αγαπης
και μένουν εκεί να τ απολαμβάνεις να σου προσφέρουν
τη σκιά τους καθώς έρχεται το καλοκαίρι να σε δροσίζουν
με την παρουσία τους αρκεί να πας κοντά ΤΟΥΣ να σταθείς
κι ύστερα έρχεται το φθινόπωρο η πλαση ηρεμεί
πέφτει σε μια χειμερία νάρκη σιγά σιγά φωνές παιδικές
δεν ακούγονται ανέμελο παιχνίδι και ξεγνοιασιά παύει
να υπάρχει ο καιρός χαλάει κρύο έρχεται
Κι αυτά τα φυλλοβόλα δέντρα το ξέρουν βοηθούν κι αυτά
στον εγκλεισμό
Δεν συμπασχουν απλά αντιλαμβάνονται ρίχνουν τα φύλλα τους
άλλο πλέον δεν σε καλούν
Δεν σε προσκαλούν περίμενε σου λένε θα περάσει ο χειμώνας
η φύση θα αναγεννηθεί και πρώτα εμείς θα στο δείξουμε
Κι ο χρόνος στον κύκλο του μπροστά σου θα μας φέρει
Δεν πεθαίνουμε περιμένουμε
Δεν ξαναγεννιομαστε αναγεννιομαστε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου