Συ είσαι η Γαία η μήτηρ μακάρων θνητών τ' ανθρώπων,
πότισες με Έρωτα το Χάος της θεογονίας.
Η Τιτανίδα Ρέα η Κυβέλη της θηλυκής γονιμότητας το
στέμμα σου πολλοί εζήλεψαν κι ο Κρόνος τα παιδιά σου.
Ήρα που το σκήπτρο σου φυλάει τ' αγέννητα παιδιά, το φως
του Απόλλωνα να ειδούν στο θρόνο σου να προσκυνούν.
Ω! Αφροδίτη γεννά του αφρού, στις ηδονές σου την ομορφιά
ο Έρωτας βρήκε ταίρι τον άνθρωπο να τυραννά στου πυρετού
τις νύχτες.
Μινέρβα 'συ η πάνσοφη Αθηνά στείλε την κουκουβάγια σου
ασπίδα προστασίας, στης Λυσιστράτης τα παιδιά δώσε τους
την σοφία.
Σαπφώ εσύ με τα ποιήματα τα λυρικά, πόσες φορές τραγούδησες
του ερωτα τη γλύκα, τον ύμνησες, τον εξύψωσες στον ουρανό
τον έστειλες.
Της Υπατίας η φωτιά που καίει στα σώθηκα της, αιρετική
την είπανε διαβόλου λόγια και σκέψεις, φιλόσοφη γεννήθηκε
και πλήρωσε με τη ζωή της.
Της Λίλιθ ο άνδρας του θεου φοβήθηκε την ανεξαρτησία,
προτίμησε εξόριστη να την ειδεί και δαίμονας να βαφτιστεί
πάρα να θεωρηθεί μικρότερη από κείνον.
Εύα που βαφτίστηκες Ζωή για να δηλώσεις υποταγή,
στον άνδρα να χαρίσεις την υπέροχη, αντίτιμο για ένα
πλευρό την αμαρτία ελούστηκες ξεπλήρωσες το χρέος.
Παναγιά μου Μαριάμ με την αγνότητα σου, βαρύ φορτίο
σήκωσες της μάνας που πονάει, με ευσπλαχνία προίκισες
τις κόρες σου τις δόλιες και δύναμη ν' αντέχουνε μπροστά
στου θάνατου τον πόνο.
Αγιά Μαρία Μαγδαληνή την μήτρα σου φοβήθηκε αντρας
μεγάλος και τρανός, πόρνη σε εβάφτισε και λέρωσε το
κορμί σου σε μια προσπάθεια να χαθεί το θαύμα της ζωής σου.
Αυτά είναι τα χίλια πρόσωπα, της γυναικός ο ύμνος, γίνεται
μάνα κι αδερφή, η κόρη, η ερωμένη, γυναίκα σου
και φίλη σου κι αν χρειαστεί γιατρός σου.
Αγαπά τα πρόσωπα αυτά είναι της μητρός σου, η μήτρα της
σε γέννησε, σε τάισε, σ' ανάθρεψε, στον κόρφο της σε φύλαξε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου