Δεν δάμασα ποτέ των δίλληματων κύματα
Βουτουσα και πνηγώμουν στα μάτια σου τα θαλασσια'
Ενώ στα μάτια μου είδες πυροτεχνήματα
Φιλούσα και σε είχα πάντα ψυχής ζωγραφιά.
Τα άστατα τα μάτια σου με βλέπανε απλλήθωρα
Κόλλαγα τα δικά μου να μείνω εκεί και μονο
Το φως στις κόρες των ματιών σου είχα σύνορα
Πώς μάτωνα για να σε δω μες της καρδιάς μου θρόνο.
Πουλιά διαβαταρικα τα δικά σου αισθήματα
Στην αφέλεια της τρελής χαράς πίστεψα, δεν πρόβλεψα
Στα μάτια σου έβλεπα της πίστεως ποιήματα
Ενώ στο βλέμμα μου έλυνες γρίφους και σταυρόλεξα.
Δεν ήταν τα βλέφαρα σου αγάπης φυλακή
Στα μάτια σου δεν μ' έκλεισες σε γλυκιά ομηρία ,
Χωρίς άδεια, στην απουσία σου θά' μαι εκεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου