Το χαστουκι με βρήκε δυνατό στο αριστερό μου μάγουλο και
ήταν σαν να με χτυπησε κεραυνός. Για μια στιγμή παγωσα .
Με είχε χαστουκίσει η' ονειρευόμουν; . Τον κοίταξα
καταπληκτική. Ποιος ήταν αυτός ο άνδρας απέναντι μου; .
Τα μάτια μου πεταχτηκαν έξω από θυμό, έκπληξη και
αγανάκτηση. Εκείνος το ίδιο ο έκπληκτος για την πραξη του,
με άρπαξε δυνατά, απ τους ώμους και με κολλησε στον τοίχο.
Τρόμαξα. Τώρα θα με χτυπουσε πανω στον τοίχο; .
Όμως εκείνος με κοίταξε άγρια στα ματια και μετά με φίλησε
με παθος,. Έμεινα ξεπνοηστηλη αλατος, χωρίς να αντιδράσω.
Ένιωσα τα ζεστά του χείλη πανω στα δικά μου, την καυτή του
ανάσα μαζί με την ψυχή του να διαπερνά το κορμί μου.
Μετά με άφησε το ίδιο απότομα, κοιτάζοντας τον απορημένη.
"Μην τολμήσεις να ξαναπείς πως δεν σ αγάπησα " μου είπε.
Έφυγα γιατί δεν άντεξα άλλο την απόρριψη σου .
Έφυγα γιατι σ αγαπουσα και ήθελα να είσαι ευτυχισμένη,
και κοντά μου δεν ήσουν. Απλά δεν η ξερες πως να με
απόχωριστεις και έπρεπε να σε βοηθήσω να το κάνεις.
Και εξαφανίστηκα, όμως δεν έπαψα να σε σκέφτομαι....
Τα είχα χάσει. Ποτε μου δεν περιμενα πως είχα προκαλεσει
τόσο πονο σ έναν άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου