Την πιο όμορφη θάλασσα σου χαρίζω
να με θυμάσαι.
Όταν μελαγχολείς,
σαν κύμα θα ’ρχομαι,
στην αγκαλιά μου μέσα
να κοιμάσαι.
Κι αν σ’ αγγίζει κατάσαρκα ο ήλιος
και μες στις χρυσές ανταύγειες του
σε κρατά κλεισμένη,
εσύ,
που για την αγάπη είσαι πλασμένη,
αξίζεις ν’ αστράφτεις σαν θεά,
να λιώνεις το δάκρυ.
Τα έχεις όλα
αλλά ένα με νοιάζει:
Να ’ρθεις μια γλυκιά αυγή,
σαν τον ήλιο που προβάλλει,
ο δικός μας έρωτας
Γιώργος Καραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου