Σ ένα δάσος σκοτεινών σκέψεων
και προδωμένων ιδανικών
χάθηκε ο συνειρμός
Καμένα δέντρα σαν μαυρισμένοι άνθρωποι
με υψωμένα τα χέρια στον ουρανό
σε στερνή προσευχή γονατίζουν
Στέγνωσε η ανάσα στα πνευμόνια
σπαρταρά το κορμί στο χώμα
ώσπου η ψυχή να πετάξει μακρυά
Σ ένα δάσος σκοτεινών σκέψεων
και προδομένων αξιών
χάθηκε το μέτρο
Κολυμπούν οι ´ εκλεκτοί ´
στο κλεμμένο χρήμα της διαφθοράς
αλλά πνίγονται στο χρέος και στο δάκρυ
τα θύματα που τους ανέδειξαν
ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου