Ονειρένιες γέφυρες του νου,
αιθέριες στήνουν ιστορίες.
σκαλώνουν στης σκέψης τις σιωπές,
ξεχύνονται στους χρόνου τις ρωγμές,
εκεί που καρτερούν οι αμαρτίες.
Τόσες ανήσυχες ψυχές,
φτεροκοπούν σε λάγνες ιστορίες,
όταν απ' της ζωής τη μοιρασιά,
δεν έτυχαν κομμάτι ευτυχίας.
Περαστικός ο έρωτας,
απ' τα δικά τους μέρη.
Αφόρητη η μοναξιά,
δέν τέρπει, δε σαλεύει
μονάχα στέκει αγέρωχη,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου