Ανηφόρα είναι η ζωή και πρέπει να βρεθεί κάποιος να σε
σπρώχνει για να ανέβεις , ίσως και να αναλογιστεί ο
καθένας ή η καθεμιά μας .
Γολγοθάς είναι και είμαστε σε θέση να ανταπεξέλθουμε
και να βρούμε το θάρρος και το κουράγιο να τον
ανέβουμε ,χωρίς να δυσανασχετούμε και να αγγομαχούμε.
Είναι μια κορυφή ,ενός όρους που πρέπει για να την
κατακτήσουμε , να ανέβουμε όλα τα επίπεδά του και να
μη δηλώσουμε κουρασμένοι ,γιατί δε θα μπορεί κανείς μετά
να αντέξει ,αυτη τη συννειδητοποίηση και να μεταβεί
στα ύψιστα των επιπέδων του .
Καταλαβαίνουμε όλοι μας ,πως πρέπει και είναι ανάγκη να
δούμε και να ενστερνιστούμε και τα δικά μας επίπεδα αντοχής
και όχι απαραίτητα μόνο της ανοχής μας και της αποδοχής μας
συνάμα. Αυτή η ώθηση που όλοι τη ζητάμε και την αποζητούμε
συνήθως απ τα άμεσα και κυρίως προσκείμενα σε μας , ίσως και
να ναι εκεί , που κανένας μας δεν πιστεύει πως θα την αγγίξει
ή εκείνη θα ρθει και θα του ζητήσει , θα μας ζητήσει βοήθεια ,
ώστε να αναδειχθεί και να φανεί αντάξιά μας και εμείς προς
αυτήν. Τα χέρια τεντωμένα ,απέναντι στη θέληση για να
αναδειχθούμε και να αναρριχηθούμε ,στα μέγιστά μας όνειρα ,
χωρίς να φανούμε νάρκισσοι απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό
και τις προετεραιότητές μας . Μια ώθηση που θα καταφέρουμε
να τη δώσουμε και να αποδώσουμε τα εύσημα σε μας και μόνο .
Παρά να τα αποδώσουμε ,σε ξένες δυνάμεις...που θα έρθουν
με επεκτατικό και κατακτητικό σκοπό απέναντί μας ,.
Να μας διεκδικήσουν με ευννουχιστικό αποτρόπαιο αδιέξοδο
κίνησης και ποτέ φυγής απ αυτά τα νοσηρά επεκτατικά
καθεστώτα ,διακίνησης τόσο ιδεών ,όσο και απρογραμμάτιστων
δηλώσεων ,διαδηλώσεων και εκδηλώσεων του είναι μας ,
Αννα Ζανιδακη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου