Και το όνομα αυτής.. ΓΥΝΑΊΚΑ... Carpediem Roza.

Και όλα τα δύσκολα ξεκίνησαν από μικρή.

Έπρεπε να μάθει τα πάντα γιατί ήταν γυναίκα.

Να μάθει να είναι νοικοκυρά, μάνα, σύζυγος και να

δουλεύει σκληρά. Και αυτή τα έκανε όλα.

Γιατί ήταν γυναίκα. Γιατί είχε μια μεγάλη δύναμη μέσα της

που δεν την άφηνε να λύγισει.

Και ας έκλαιγε κάθε βράδυ, το πρωί θα την έβρισκε πάντα

με το χαμόγελό της..

Αυτή είναι γυναίκα, και πρέπει να ανέχεται τα πάντα,

και να μην έχει που να μιλήσει γιατί η κοινωνία γύρω της

θα την κρίνει..

Και σαν γυναίκα δεν είχε όνειρα μεγάλα.

Ήθελε μόνο λιγη αγάπη, μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά.

Έπρεπε να ειναι εκεί για όλους παιδιά, σύζυγος και φίλους.

Και για εκείνη δεν υπήρχε κάνεις.

Τα βράδυα όταν όλα ήταν τακτοποίημενα εκείνη ήταν παρέα

με τα δάκρυα και την σιωπή της.

Εκεί κάπου είχε καλά κρυμμένη τα όνειρα της.

Που δεν τολμούσαν να βγουν στην επιφάνεια..

Είχε φτιάξει το δικό της κόσμο μακριά από όλους.

Και μόνο εκεί ήταν ευτυχισμένη...

Και με τα δάκρυα στα μάτια κοιτούσε τον ουρανό μήπως

βλέπει κανένα σημάδι...

Μήπως κάποια στιγμή να φανεί το όνειρο της...

Και αυτή με ότι δύναμη που της είχε απομείνει θα συνεχίσει

μέχρι τα όνειρα της να ανοίξουν τα φτερά..

Γιατί είναι γυναίκα και έχει αξιοπρέπεια και κάνεις δεν μπορεί

να σκοτώσει την ψυχή της...........

Γιατί μια γυναίκα όλα τα μπορεί...

Carpediem Roza