Γλυκά μουρμούριζε το κύμα,
αμέριμνη περιπλανιέται η ματιά,
κι αυτό το χάδι της αλμύρας στα χείλη μου
το νιώθω απαλά, μου θύμησε το φιλί σου
που όνειρεύομαι συχνά!
~~~~~
Ταξίδεμα θαλασσινό
δυό γλάροι δίπλα μου αγκαλιά,
και η μουσική απ' το κύμα με πήρε στο ορίζοντα
στη μέθη χωρίς μιλιά!
~~~~~
Τη σκέψη αφήνω στων κυμάτων
την απλωσιά, σ' ένιωσα παράφορα νοσταλγικά,
πάλλεται ο νούς στης θύμησης τα φτερά!
~~~~~
Μακροβούτι κάνει η σκέψη
νοερά, σε παλιρροιακό κύμα σ' όνειρο
ξεθωριασμένο κολυμπάω στα ρηχά!
~~~~~
Ασάλευτη η ματιά μου
στις αποχρώσεις του βυθού,
μεθούσα στα βλέφαρά σου στ' αγκυροβόλι
του γιαλού!
~~~~~
Στη σιγανή ανεμοζάλη
δραπέτευσα γι' αλλού, σ' εκείνο
τ' άτολμο φεγγάρι που ξενυχτάει τους καημούς!
~~~~~
Στου μαίστρου τις ανάσες
η θύμηση μ' αποπλανά, κι αυτή
η φυγή μου η ανεξέλεγκτη άλλη διάσταση
Νέλλη Κουμεντάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου