Ψάχνω Να Σε Βρώ... Χριστίνα Νικολάου.

Σ' έναν κόσμο, που παλεύει να σωθεί

που πνίγεται, κι αργοπεθαίνει

Μόνη, και γω.

Ως ελεύθερη πολιορκημένη,

φυλακισμένη μες στα τείχη

κάστρου απροσπέλαστου,

παλεύω να σταθώ.

Στης απομόνωσής μου τα χνάρια

η απόγνωση θεριεύει.

Μου λείπεις θαρρώ.

Σ' έναν κόσμο, που αργοπεθαίνει

Λίγο θέλουμε ακόμη, λίγο ουρανό.

ΛΙΓΟ ΟΥΡΑΝΟ;

Χ. Νικολάου, Tου ΕΡΩΤΑ το ΚΟΚΚΙΝΟ

Εκδόσεις Όστρια, έργο συλλεκτικό

Ευχαριστώ θερμά τον φίλο μου

Γιώργο Μεταξά, που για άλλη μια φορά έντυσε όμορφα τον στίχο

με την μουσική ( Σερενάτα Χατζιδάκις ) και την εικόνα!